A) Έγγραφο που κατατέθηκε από τον ενάγοντα για την άσκηση αγωγής. B) Δήλωση του κατηγορουμένου στο δικαστήριο. C) Επίσημο αίτημα για απόρριψη μιας υπόθεσης. D) Απόφαση του δικαστή πριν από τη δίκη.
A) Να διατάξει τη σύλληψη του κατηγορουμένου. B) Να ακυρώσει την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου. C) Να καθυστερήσει η δίκη. D) Να αποφασίζει μια υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη όταν δεν υπάρχουν πραγματικές διαφορές.
A) Η απάντηση σε μήνυση που υπέβαλε ο κατηγορούμενος. B) Η απόφαση του δικαστή. C) Η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων στο δικαστήριο. D) Η δήλωση που έκανε ο ενάγων στα εισαγωγικά επιχειρήματα.
A) Για την επίσπευση των δικαστικών διαδικασιών. B) Να αποφανθεί επί του παραδεκτού των αποδεικτικών στοιχείων. C) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. D) Να επανεξετάσει τη συνταγματικότητα των νόμων και των κυβερνητικών ενεργειών.
A) Να προεδρεύει της δίκης. B) Να διατηρεί την τάξη και την ασφάλεια στην αίθουσα του δικαστηρίου. C) Για την έκδοση της κρίσης. D) Να παρουσιάσει στοιχεία στην κριτική επιτροπή.
A) Για να εκδοθεί η τελική κρίση. B) Να εισαγάγει νέα στοιχεία κατά τη διάρκεια της δίκης. C) Να επιλυθεί η υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη με βάση νομικά ζητήματα. D) Για να επιλέξετε την κριτική επιτροπή.
A) Δεν πρέπει να υπάρχει γνήσιο ζήτημα υλικού γεγονότος. B) Ο ενάγων πρέπει να προσκομίσει πραγματογνωμοσύνη. C) Η πλειοψηφία της κριτικής επιτροπής πρέπει να συμφωνήσει. D) Ο κατηγορούμενος πρέπει να παραδεχτεί την ενοχή του.
A) Για τη διεξαγωγή της αρχικής δικαστικής διαδικασίας. B) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. C) Έλεγχος αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων για νομικά λάθη. D) Να προεδρεύει στις συζητήσεις της κριτικής επιτροπής.
A) Δικαστήρια. B) Ανακάλυψη. C) Εφεση. D) Καταδίκη.
A) Και τα δύο μέρη εξίσου. B) Η άμυνα. C) Ο δικαστής. D) Η εισαγγελία.
A) Διπλός κίνδυνος. B) Τεκμήριο αθωότητας. C) Οφειλόμενη διαδικασία. D) Δικαίωμα συμβουλής.
A) Δικονομικό δίκαιο. B) Διοικητικός νόμος. C) Ποινικό δίκαιο. D) Συνταγματικό δίκαιο. |