A) Επίσημο αίτημα για απόρριψη μιας υπόθεσης. B) Απόφαση του δικαστή πριν από τη δίκη. C) Δήλωση του κατηγορουμένου στο δικαστήριο. D) Έγγραφο που κατατέθηκε από τον ενάγοντα για την άσκηση αγωγής.
A) Να αποφασίζει μια υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη όταν δεν υπάρχουν πραγματικές διαφορές. B) Να διατάξει τη σύλληψη του κατηγορουμένου. C) Να καθυστερήσει η δίκη. D) Να ακυρώσει την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου.
A) Η απάντηση σε μήνυση που υπέβαλε ο κατηγορούμενος. B) Η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων στο δικαστήριο. C) Η απόφαση του δικαστή. D) Η δήλωση που έκανε ο ενάγων στα εισαγωγικά επιχειρήματα.
A) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. B) Να επανεξετάσει τη συνταγματικότητα των νόμων και των κυβερνητικών ενεργειών. C) Να αποφανθεί επί του παραδεκτού των αποδεικτικών στοιχείων. D) Για την επίσπευση των δικαστικών διαδικασιών.
A) Να παρουσιάσει στοιχεία στην κριτική επιτροπή. B) Για την έκδοση της κρίσης. C) Να διατηρεί την τάξη και την ασφάλεια στην αίθουσα του δικαστηρίου. D) Να προεδρεύει της δίκης.
A) Για να επιλέξετε την κριτική επιτροπή. B) Να επιλυθεί η υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη με βάση νομικά ζητήματα. C) Να εισαγάγει νέα στοιχεία κατά τη διάρκεια της δίκης. D) Για να εκδοθεί η τελική κρίση.
A) Δεν πρέπει να υπάρχει γνήσιο ζήτημα υλικού γεγονότος. B) Η πλειοψηφία της κριτικής επιτροπής πρέπει να συμφωνήσει. C) Ο κατηγορούμενος πρέπει να παραδεχτεί την ενοχή του. D) Ο ενάγων πρέπει να προσκομίσει πραγματογνωμοσύνη.
A) Έλεγχος αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων για νομικά λάθη. B) Για τη διεξαγωγή της αρχικής δικαστικής διαδικασίας. C) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. D) Να προεδρεύει στις συζητήσεις της κριτικής επιτροπής.
A) Ανακάλυψη. B) Δικαστήρια. C) Εφεση. D) Καταδίκη.
A) Η εισαγγελία. B) Και τα δύο μέρη εξίσου. C) Η άμυνα. D) Ο δικαστής.
A) Τεκμήριο αθωότητας. B) Δικαίωμα συμβουλής. C) Οφειλόμενη διαδικασία. D) Διπλός κίνδυνος.
A) Διοικητικός νόμος. B) Συνταγματικό δίκαιο. C) Ποινικό δίκαιο. D) Δικονομικό δίκαιο. |