A) Έγγραφο που κατατέθηκε από τον ενάγοντα για την άσκηση αγωγής. B) Απόφαση του δικαστή πριν από τη δίκη. C) Δήλωση του κατηγορουμένου στο δικαστήριο. D) Επίσημο αίτημα για απόρριψη μιας υπόθεσης.
A) Να αποφασίζει μια υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη όταν δεν υπάρχουν πραγματικές διαφορές. B) Να ακυρώσει την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου. C) Να καθυστερήσει η δίκη. D) Να διατάξει τη σύλληψη του κατηγορουμένου.
A) Η δήλωση που έκανε ο ενάγων στα εισαγωγικά επιχειρήματα. B) Η απόφαση του δικαστή. C) Η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων στο δικαστήριο. D) Η απάντηση σε μήνυση που υπέβαλε ο κατηγορούμενος.
A) Να αποφανθεί επί του παραδεκτού των αποδεικτικών στοιχείων. B) Για την επίσπευση των δικαστικών διαδικασιών. C) Να επανεξετάσει τη συνταγματικότητα των νόμων και των κυβερνητικών ενεργειών. D) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία.
A) Να προεδρεύει της δίκης. B) Να παρουσιάσει στοιχεία στην κριτική επιτροπή. C) Για την έκδοση της κρίσης. D) Να διατηρεί την τάξη και την ασφάλεια στην αίθουσα του δικαστηρίου.
A) Να επιλυθεί η υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη με βάση νομικά ζητήματα. B) Για να εκδοθεί η τελική κρίση. C) Να εισαγάγει νέα στοιχεία κατά τη διάρκεια της δίκης. D) Για να επιλέξετε την κριτική επιτροπή.
A) Ο ενάγων πρέπει να προσκομίσει πραγματογνωμοσύνη. B) Δεν πρέπει να υπάρχει γνήσιο ζήτημα υλικού γεγονότος. C) Η πλειοψηφία της κριτικής επιτροπής πρέπει να συμφωνήσει. D) Ο κατηγορούμενος πρέπει να παραδεχτεί την ενοχή του.
A) Έλεγχος αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων για νομικά λάθη. B) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. C) Να προεδρεύει στις συζητήσεις της κριτικής επιτροπής. D) Για τη διεξαγωγή της αρχικής δικαστικής διαδικασίας.
A) Καταδίκη. B) Ανακάλυψη. C) Εφεση. D) Δικαστήρια.
A) Και τα δύο μέρη εξίσου. B) Η άμυνα. C) Ο δικαστής. D) Η εισαγγελία.
A) Οφειλόμενη διαδικασία. B) Τεκμήριο αθωότητας. C) Δικαίωμα συμβουλής. D) Διπλός κίνδυνος.
A) Δικονομικό δίκαιο. B) Συνταγματικό δίκαιο. C) Ποινικό δίκαιο. D) Διοικητικός νόμος. |